11 april 2008

Metamorfose

Het laatste waar we over berichtten was het metselen. Sindsdien zijn de werkzaamheden in de kleedkamers in volle gang doorgezet. Vanaf 20 maart tot 7 april hadden de scholen vakantie. Wij niet. In weekenden werken we vaak door. Het is een soort verslaving geworden, dat bouwen.

Het onderstaande is een samenvatting van de werkzaamheden van afgelopen weken:
De houten dakconstructie is geschuurd en geverfd met houtmenie. Dat geeft een goede bescherming tegen vocht, houdt houtluis op afstand en de oranje kleur is niet lelijk. We hebben dit verven express gedaan voor de nieuwe dakplaten geplaatst zouden worden, zodat we die niet per ongeluk konden besmeuren met verf.
Het dak bestaat uit een houten constuctie waar direct golfplaten op bevestigd zijn. De platen lagen er al 40 jaar op en waren verroest en verrot. In onze eerste begrotingen was er geen ruimte voor nieuwe golfplaten. Na zekerheid van een geldbedrag waarover we kunnen beschikken, we hadden daadwerkelijk 5000 euro op de rekening staan, konden we de begroting aanpassen.
Paramaribo is het centrum van het land, alles gebeurt er, alles is er te krijgen. In Moengo kunnen we gelukkig behoorlijk uit de voeten met de plaatselijke bouwmarkten, maar groot materiaal moeten we toch uit de stad halen. Op een blauwe maandag waren we in de stad speciaal om golfplaten te bestellen en vele gallons (1 gallon = 2,5 liter) verf in te slaan. Het lokale bedrijf Tokromo verzorgde gratis het vervoer van de platen naar Moengo.
Aangezien het leggen van de dakplaten een lastige klus is, besloten we dit uit te besteden. Aannemer Dino nam de klus aan. Hij is onberekenbaar qua planning, telkens was het weer een verrassing wanneer hij kwam opdagen, maar als hij er was deed hij zijn werk goed.

Zelf maakten we houten constructie in orde. Zo moesten we bijvoorbeeld een boeiboord vervangen. De houtleverancier die ons voor SRD 1000 hout sponsort, kon lange tijd niet aan geschikt recht constructiehout komen. We moesten dus improviseren met een kromme balk van een mindere houtsoort.
Het plaatsen van de sanitaire voorzieningen hebben we tevens uitbesteed. Het lokale, maar grote bedrijf Tokromo, is een enorme hulp voor ons. Het bedrijf is betrouwbaar en regelt vele dingen die buiten onze macht liggen. In deze sponsort hij de manuren van zijn loodgieters. We moeten zelf zorg dragen voor de waterleidingen naar de kleedkamers toe. Dat kwam ons duur te staan. Dagen graven, zoeken naar hoe het systeem in elkaar zit, kraan open, kraan dicht, kraan weer open, stukjes pvc-pijp vervangen, koppelingen aanleggen, koperen stukken plaatsen. Telkens weer kondigde zich een volgend probleem aan. Dan was er weer te weinig druk, dan weer hield de leiding plots ergens op. Maar het is gelukt, de watertoevoer is in orde.

Er zijn veel bedoelde openingen in het gebouw, voor ventilatie van de ruimtes en voor ventilatie van de houten delen, zodat vocht goed kan wegwaaien met de wind. Er zijn echter, vooral ’s avonds, veel diertjes die graag ergens binnen een holletje zoeken, zoals vleermuizen. Er wordt gaas gebruikt om de beestjes buiten te houden. Het oude gaas hebben we van de kozijnen gesloopt, er zaten grote gaten in en het begon te roesten.
Vorige week zijn de dakgoten geplaatst. Dat lukte redelijk, ondanks de scheefheid van het boeiboord.

De laatste week is het grote verfwerk begonnen. De stenen draagconstructieve wanden waren allemaal al schilderklaar dankzij de high press. De leerlingen zijn er weer en helpen ontzettend goed mee. Het is nogal een oppervlak dat geschilderd moet worden, maar vele handen maken veel werk.

Suralco, dochter van de Amerikaanse aluminiumgigant Alcoa, tracht een steentje bij te dragen aan het project. De grote regelaar van dat bedrijf in Moengo is Akash. Hij is zeer entousiast en denkt mee.
Suralco heeft een fonds dat ieder jaar vier projecten kan sponsoren met US$ 3000 per project. De voorwaarde hiervoor is dat medewerkers van het bedrijf zich 40 uren vrijwillig inzetten voor het project. Zo ontwikkelen ze een plichtbesef. Ze hebben de plicht de maatschappij, waar zij als gigantisch bedrijf midden in staan, te ondersteunen.
Het is natuurlijk niet gemakkelijk mensen hiervoor warm te krijgen, maar Akash is het gelukt. Morgen (zaterdag) komt een groep Suralconiers werken. Het grote voordeel is natuurlijk dat zij mensen zijn die zelfstandig kunnen werken, geen sturing nodig hebben zoals de leerlingen. En ze hebben ervaring en skills genoeg. De bedoeling is dat ze morgen het gaas gaan plaatsen en de pvc-schroten aan het plafond van de gymzaal herbevestigen. Deze schroten komen naar beneden zetten, omdat ze op te weinig plekken zijn bevestigd. Om de gymzaal bruikbaar te houden, moet dit opgelost worden.
We vangen dus twee vliegen in een klap; er worden klussen voor ons geklaard door proffesionals en we krijgen US$ 3000 gesponsord. We houden nog een stok achter de deur, dat hebben we wel geleerd na 2 maanden Suriname, maar het ziet goed uit.

Het geeft nu al een euforisch gevoel dat de kans groot is dat de renovatie volledig gaat slagen. Het voltooien van het einddoel is in zicht. Dat doel is dat we kleedkamers achter laten die gebruikt kunnen worden, waarin gedoucht kan worden, waarin je naar het toilet kunt gaan, waarin leerlingen zich kunnen omkleden zonder dat er gespiekt kan worden, waarin de gymdocente een eigen ruimte heeft, waarin spullen opgeslagen kunnen worden in afgesloten ruimtes; kleedruimtes zoals ze bedoeld zijn!
Nog twee volle weken hard werken, er dienen zich steeds weer nieuwe kleine, soms vergeten, klussen aan. Volgens de planning is vrijdag 26 april onze laatste werkdag.




Aannemer Dino met zijn handlangers/helpers bezig aan het dak



Loet's moeder en Mitchell, onze held want hij helpt iedere dag, aan het schilderen



Leerlingen schilderen binnen, al dansend en zingend

Geen opmerkingen: