23 april 2007

Laatste stadium

Hoe nu verder...

Het project is goed overhandigd aan Jan Willem, Min en de Barronschool. Zij zullen zich komende tijd inzetten om het tekenlokaal af te bouwen.
Het doel is om het tekenlokaal in het nieuwe schooljaar te kunnen gaan gebruiken. We hebben de werkzaamheden in negen punten verdeeld:

1. Ruwbouw tekenlokaal
2. Ruwbouw veranda
3. Pleisterwerk
4. Verven
5. Afwerkvloer
6. Installaties
7. Interieur
8. Sierframe
9. Infrastructuur

We hebben een rapport achtergelaten waarin al deze werkzaamheden zijn beschreven. Als er grote problemen of vragen optreden bij het afbouwen van het lokaal, kunnen de uitvoerders altijd contact met ons opnemen. Het financiële gedeelte is overgedragen aan mevrouw Tjitra. Zij zal de boekhouding bijhouden en eens in de twee weken verslag aan Karin, Vincent en Carlijn doen. Wij zullen u op de hoogte stellen door foto’s te plaatsen op de weblog van het bouwproces.

Hieronder ziet u een paar impressies van hoe het tekenlokaal eruit komt te zien:







Bouwweek 9

De laatste twee officiële dagen op school zijn ingegaan. Wat een gek idee, daarna is het vakantie voor de leerlingen en zullen wij het project uit handen moeten geven. Het waren twee hectische dagen. De leerlingen zijn maandag en dinsdag niet eens meer op komen dagen op school, alleen woensdag moesten ze wel om hun rapport op te halen. We hebben de maandag en dinsdag vooral gebruikt om alle tekeningen af te maken, het rapport te schrijven en alle laatste dingen te regelen zodat Min verder kan met bouwen. Ondertussen hebben Min, Glenn en Johan verder gemetseld, nog steeds tussen de regenbuien door.







Tot rij 8 konden ze metselen, hierna moeten ze wachten tot de ijzeren plaatjes geleverd zijn. Nog steeds heeft Eddy ze niet uit de stad kunnen krijgen. En Bob kan ook nog niet het bos in. Wanneer houdt het op met regenen....? Een nieuwe handlanger heeft zich deze week aangemeld. Eduard, een jonge jongen, is op zoek naar werk en wil graag komende twee maanden helpen. Min is er blij mee.
Het financiële gedeelte hebben we overgedragen aan mevrouw Tjitra en met Jan Willem hebben we afspraken gemaakt over wat zijn taak wordt als wij weg zijn. We willen hem er zo min mogelijk mee belasten, Jan Willem krijgt vooral een controlerende functie. Het werk wordt uitbesteed aan Min en Jan Willem zal controleren of het werk goed wordt uitgevoerd. We moesten ook een contract opstellen voor Min. Met hulp van de vader van Karin (die dinsdag is aangekomen in Moengo) hebben we een contract opgesteld. Voor Min is het ietwat onwennig om met een contract te werken maar alle afspraken staan nu goed zwart op wit.
Dinsdag heeft Vincent tot 4 uur ’s nachts doorgewerkt om het hele sketch-up model af te krijgen, we wilden dat graag morgen laten zien bij de feestelijke afsluiting. In de late uurtjes ook nog overleg gehad over de kleuren die het tekenlokaal gaat krijgen. Het is lastig een kleur vast te stellen, een kleurenwaaiers kennen ze hier niet dus we moesten het doen aan de hand van referentievoorbeelden en ons eigen inleven. We zijn er nog niet helemaal uitgekomen, na de vakantie gaan we het er nog een keer over hebben.

Woensdagochtend zijn we vroeg naar school gegaan en hebben we het lokaal van mevrouw Elkebout omgetoverd tot ontvangstruimte voor de gasten. Leerlingen hebben geholpen met ballonnen opblazen en we hebben het fotoboek neergelegd. Wat vonden de leerlingen en docenten dit mooi! Vanaf 10.30 uur was iedereen welkom. De taart en soft stond klaar en de Mulo-school heeft een beamer geregeld. We konden op deze manier de foto’s op de muur projecteren. We hebben iedereen bedankt en dag gezegd. Mevrouw Doelkamid hield een lief praatje en we kregen een cadeautje van de Barronschool aangeboden. Mevrouw Elkebout heeft voor ons alle drie een hele mooie Pangi gemaakt met een bijpassend gedichtje.
Om 12.30 uur echt afscheid genomen van iedereen. Toen iedereen weg was, snel naar huis gegaan om hier de laatste dingen te doen. Gelukkig konden we ’s middags en donderdag nog veel doen. Donderdag hebben we de dag mooi afgesloten met Min. Hij heeft het contract ondertekend onder het genot van een Parbo-biertje en we hebben samen met hem gegeten. Een traantje hier en daar bij het afscheid was wel te verwachten...

Donderdagmiddag hebben we alles achtergelaten in Moengo en zijn we naar Paramaribo vertrokken voor de vakantie. We hebben het tekenlokaal op deze manier achter ons moeten laten:

Bouwweek 8

Wat heerlijk om op school te komen en zo’n mooie vloer te zien. 150 m² Egaal beton, eerst gekeken wat de schade was van de vele regen. Het heeft vanaf vrijdagmiddag non-stop geregend. Aan een aantal personen nagevraagd of we de gestorte vloer moesten afdekken. Iedereen zei dat het niet nodig is, het mengsel is immers gestort en zal niet zo snel meer mengen met het regenwater. Deze week konden we weinig op de bouw zelf doen. Het heeft echt de hele week geregend. Gelukkig konden Min en Glenn, tussen de regenbuien door, beginnen met het metselwerk. Profielen moesten geplaatst worden en Min heeft twee ladders gemaakt. Deze ladders kunnen ook als steiger dienen bij het monteren van het dak. De eerste steen leggen was een plechtig moment. Iedereen werd bij elkaar geroepen en Jan Willem stond met de camera’s in de aanslag. Helaas was Vincent thuis aan het werk, achter de computer de tekeningen afronden







Eenmaal begonnen met metselen, gaat het snel. Helaas door de regen konden we niet de vastgestelde planning aanhouden. De eerste vier rijen zijn in het weekend afgerond.
Dhr. Eddy heeft beloofd ons de ijzeren plaatjes te leveren. Deze plaatjes worden meegestort met de betonnen kolommetjes en maken een verbinding met de houten kolommen. We zijn op de werkplaats van Eddy gaan kijken. Hij gebruikt oud materiaal van auto’s ed, de 2” plaatjes kan hij morgen al leveren. De 3” plaatjes moet hij in de Stad kopen, gelukkig, deze zullen ook komende maandag al binnen zijn.
Het is nu van belang dat we zo snel mogelijk het tweede deel van het hout geleverd krijgen. De zoon van de heer Olijfveld is met het nieuws gekomen dat hij echt voorlopig niet kan leveren. De machines zijn nog steeds kapot en door de regen zijn de wegen niet begaanbaar om het te laten repareren. Toen op zoek gegaan naar een oplossing. Met Min rond de tafel gezeten en hij is van mening dat je ook Copie hout voor de kozijnen kan gebruiken. Hij werkt er zelfs liever mee…waren we daar maar eerder achter gekomen! Bob, de zwager van de broer van Min, kan ook aan hout komen. Hij zal voor ons het bos in gaan om Copie hout te kappen. Na twee dagen wachten Bob gebeld om te vragen of het hout er al is. Nee, alle wegen zijn onbegaanbaar, het moet eerst stoppen met regenen…

Gelukkig konden we wel binnen veel klusjes doen. Tekeningen maken en een rapport opstellen met de plan van aanpak, planning en de precieze omschrijving van ons ontwerp. Op deze manier kan het tekenlokaal door iemand anders afgebouwd worden als wij terug in Nederland zijn. Karin, Vincent en Carlijn hebben veel vergaderd over ‘hoe nu verder’. We moesten een duidelijk plan opstellen voor als wij weg zijn. Het doel is om het tekenlokaal te kunnen gaan gebruiken in het nieuwe schooljaar, dus we moeten het goed uit handen geven. We hebben besloten dat we Min het tekenlokaal willen laten afbouwen. We hebben veel met hem samengewerkt en hij kent het ontwerp ook van binnen en buiten. Min is enthousiast en hij vindt het een eer om het te mogen afbouwen!

Dinsdag en woensdag zijn we naar PAS gegaan om het geleverde hout van dhr. Olijfveld te schaven en op maat te zagen. Op dinsdag zijn Vincent, Jan Willem, Johan en Marshano gegaan. Zij hebben veel werk verricht, onder van Min, de man die bij PAS werkt. Lange lengtes hout door de schaafmachine, wow, dat wordt wel mooi. De mannen kwamen moe thuis, bezweet en onder het zaagsel. Woensdag zijn Karin en Carlijn gegaan, samen met de twee leerlingen Raoul en Shano en Rotniet, Marshano en Johan als goede werkkrachten. Er is weer hard gewerkt. Dit keer alles op maat gezaagd en gesorteerd.







Met meneer Kromo hebben we berekend wat voor een soort moeren en bouten we nodig hebben om de kolommen te kunnen monteren. Daarna hebben we bouwbedrijven in Paramaribo gebeld om te vragen of ze die kunnen leveren. Na 4 bedrijven gesproken te hebben, warden we moedeloos, niemand heeft zulke grote bouten! Gelukkig, de moed niet opgegeven en uiteindelijk een bedrijf gevonden die met de hand moeren en bouten maakt, Moboco. Hier kunnen we dit weekend langs gaan om 60 bouten, 60 moeren en 120 ringen op te halen.



Samen met mevrouw Doelkamid hebben we bedacht hoe we het project feestelijk kunnen afsluiten. Volgende week woensdag is de laatste schooldag van de kinderen en dan worden de rapporten uitgedeeld. Na de uitreiking willen we een klein feestje geven voor genodigden. Wij hebben een lijst opgesteld met mensen die we willen uitnodigen; leerlingen die ons goed geholpen hebben, docenten, sponsoren en de mensen van buitenaf die zich hebben ingezet voor het project. Carlijn heeft deze mensen gebeld om hen uit te nodigen voor de feestelijke afsluiting. Lastig voor de mensen die overdag werken om langs te komen maar iedereen gaat het proberen. Donderdag hebben we een groepsfoto gemaakt met alle docenten. Over de zelfgemaakte brug moesten de docenten met hun nette rokken en schoenen door de modder naar het tekenlokaal zien te komen. Met veel gelach en gegil is dit gelukt en hebben we leuke foto gemaakt.

Voor het weekend hebben we ook een todo-lijst opgesteld. We zijn naar de stad gegaan om een aantal dingen te regelen voor de laatste week! Een logistieke planning was nodig omdat winkels om half 2 al dicht zouden gaan. Uiteindelijk verliep het allemaal soepel. Nadat we de bouten en moeren gekocht hadden, zijn we op zoek gegaan naar een foto winkel. Hier hebben we 130 foto’s laten afdrukken, foto’s voor het leerproces van de school en foto’s om mensen te bedanken. Binnen een uur konden we ze alweer ophalen. Daarna naar het internet café om de weblog te plaatsen en fotoboeken gekocht.

Bouwweek 7

Na het hele weekend doorgewerkt te hebben, zijn we maandag en dinsdag gaan uitwaaien op Galibi! Twee heerlijke dagen met mooie rivier, strand, marrondorp en enorme zeeschildpadden die eieren op het strand legden. Voordat we weg gingen, hebben we een uitgebreide todo-lijst opgesteld. Als we vrijdag de vloer willen storten, moet er nog veel gebeuren!

Zo ziet onze todo-lijst eruit:

Olijfveld bellen, hout wanneer geleverd?
PAS bellen, wanneer schaven?
Mvr. Doelkamid doorgeven, vrijdag storten
Peilstok maken
Tweede brug maken voor storten
Min bellen over schoolspullen + traptreden
Spullen kantoor Doelk. Verhuizen
Cement bestellen + inventariseren hoeveel nog over
Fietsen wegbrengen Tuinman
Bihariu pomp bellen
Dhr. Kompeye betalen
Rudi mailen over begroting en plan van aanpak
Rotnie en Chieff betalen SRD 50
Dhr. Martodikromo bellen over laadklep + operators
Dhr. Elkebout bellen over helpen vrijdag
Wie kan helpen: Min, Ricky, Rotnie, Chieff, Johan, Seder, Kompeye….
Docenten na 12.30 uur helpen?
Betonmolen wegbikken
Extra zand bestellen via Mvr. Doelkamid
Grind AEG bellen maandag
Dhr. Ajeki tools meenemen
PVC buis graven en monteren
Truck Par’bo bellen over hoe betalen/stroom/water
Folie, afstandhouders en wapeningsnetten leggen
Kolommen monteren
Slaglijn spannen
Houten vlakspanen maken?
Eten en drinken vrijdag regelen
Streepjes zetten fundering

Kortom genoeg te doen deze week!

We hebben goede instructies gegeven aan Jan Willem. Hij zou maandag en dinsdag de activiteiten voor het tekenlokaal coördineren. Gelukkig is alles goed gegaan! Helaas was Min ziek en kon hij nog niet beginnen met het maken van de bekisting voor de trappen.
Meneer Kromo heeft de laatste wapeningsstaven gemaakt voor de veranda en meneer Ajeki moest herinnerd worden om zijn tools voor het buigen van de koperen buis mee te nemen.

Lastig lastig, het is zooo drassig naast het tekenlokaal. Het water wordt door het laturiet opgenomen en zo zijn er een aantal zwakke plekken ontstaan in het tekenlokaal. Meneer Kompeye heeft goed verricht door het laturiet en het zand nogmaals goed aan te stampen.

We waren nog niet op weg naar Galibi of we kregen al een telefoontje van Jan Willem. Hij had geïnformeerd naar het huren van een beton-truck uit Paramaribo. Deze truck kan 15 m³ beton maken in de stad en dit met twee grote trucks naar Moengo vervoeren. Het beton kan dan door middle van een grote slurf direct gestort worden, dit kost aanzienlijk minder tijd! In Albina, onder het genot van een Markoeza-drankje, hebben we na wikken en wegen besloten om zo’n truck te bestellen. We kwamen erachter dat met de hand storten niet haalbaar is op 1 dag, we zouden dan 18 uur achter elkaar moeten storten… Alhoewel het wel veel duurder is een truck te laten komen, is het toch de moeite waard. Op deze manier besparen we tijd en mankracht en weten we zeker dat het vrijdag helemaal gestort gaat worden!

Woensdag kwamen we uitgerust aan op school, wow, het lijkt wel White Beach! Een mooie laag wit zand bedekt het tekenlokaal, Vincent heeft met man en macht nog voor een laatste keer gestampt. Wat een zwaar werk. Min is begonnen met het maken van de bekisting voor de twee trappen. Fijn dat we dit hebben doorgezet want het komt er heel mooi uit te zien, twee trappen meegestort met de vloer.Karin is ondertussen mensen gaan regelen voor komende vrijdag. We hebben veel volwassenen nodig die ook na schooltijd kunnen bijspringen. Met mvr. Doelkamid overlegd en een grote belronde gedaan. Lastig om mensen te vinden, de meesten werken overdag. Uiteindelijk hebben we de heren Kompeye, Seder en Rotnie kunnen regelen. Wie weet kan meneer Pinas ook nog wat man regelen van Milieu.

Donderdag moesten we alles afkrijgen. Het laatste deel moest nog één keer gestampt worden, Vincent onze held, heeft hier al zijn krachten voor gegeven. Ondertussen heeft Karin het overtollige zand weg geschept en diezelfde ochtend is Carlijn met de jongens, Raoul, Orveo en Shano, het folie gaan leggen en de zelfgemaakte afstandhouders. Om de 5 minuten moest ze weer één van de jongens gaan zoeken aangezien ze het steeds weer voor elkaar kregen om weg te lopen….
‘s Middags zijn we met z’n drieën, en met hulp van Min, de wapeningsnetten gaan afmaken. Dat was nog een hele klus. Wat hebben we hard gewerkt! De regenbuien konden we niet permitteren en we hebben dan ook als gekken doorgewerkt. Met paraplu’s vastgebonden aan de stamper is Vinnie verder gaan stampen en Ka en Lijn hebben, als twee Chineestjes met de knieën gebogen, de netten aan elkaar vastgebonden met binddraad. Om 5 uur lagen alle netten, wow, wat een mooi gezicht! Nu nog de wapening van de kolommen bevestigen aan de netten. We waren blij dat we dit rotklusje precies voor het donker geklaard hadden. Alle spullen opgeruimd en kwamen we afgepeigerd thuis. Morgen wordt een mooie dag!





Vrijdagochtend ging de wekker een uur eerder dan normaal. Vroeg naar school om de laatste voorbereidingen te treffen. Onze nieuwe werknemer, Glenn, kwam ons helpen. We zijn blij met deze nieuwe mankracht. Hij werkt hard en neemt zelf initiatief.
Shano en Raoul op de wacht gezet om de truck uit Paramaribo de weg te wijzen, maar ze stonden op het verkeerde kruispunt. Gelukkig zag meneer Wielzen de truck langsrijden en heeft hem de weg gewezen naar de achteringang van de school. Gelukkig kon hij over de laturietweg heel dicht bij het tekenlokaal komen. Meneer Pinas heeft toch nog 5 mensen kunnen regelen en daar kwam nog een auto aanrijden met 4 man erin. We hadden zelfs te veel man om te helpen! Voordat we het wisten begon Mohammed, de operator van de truck, al met het storten van beton. 10 Kruiwagens achter elkaar, een goede logistieke organisatie was nodig. Vincent en Jan Willem meten het peil en Karin en Carlijn wezen de mensen waar ze moesten storten en verlegden de planken. Wat een tempo zat erin.





De eerste 7,5 m³ was binnen een uur gestort. Hoewel de donkere wolken boven ons lokaaltje dreigden met regen, is het helemaal droog gebleven deze ochtend. Om stipt 12 uur was de hele vloer gestort. Een mooi gezicht en wat een voldaan gevoel kregen we hiervan. Na 8 weken hard werken ligt ie er dan eindelijk, de vloer….



Bij de Chinees eten gehaald voor de mensen die vrijwillig hadden geholpen en vroeg naar huis gegaan om te genieten van dit heerlijke gevoel. Al snel begon het met regenen, 1 bui, 2 buien….het hield niet meer op. Nog bij een paar mensen nagevraagd of we de vloer moesten afdekken met een zeil, dat was niet nodig zeiden zij.