week 4

Op maandag werden we verrast door een bezoekje van een groep Nederlanders. Onaangekondigd kwamen zij langs en wilden graag de gymzaal zien. We hadden geen idee wat deze mensen wilden, maar geven iedereen die onze gmzaal wil bezichtigen natuurlijk graag een grand tour. Wat bleek nu. Zij hadden een container met hulpgoederen voor Albina uit Nederland laten komen. Hierin zaten ook enkele gymtoestellen. In Albina waren ze niet echt nodig en toen zij hoorden dat er een gmzaal in Moengo verbouwd werd wilden zij deze gymtoestellen graag doneren aan de Barronschool. Wij zijn hier natuurlijk heel blij mee en willen deze mensen (via de baptistengemenschap Albina) dan ook graag bedanken.



Dinsdag hebben we nadat Dave onze stenen had geleverd, de hogedrukspuit die we van de school hebben gekregen getest. Wat een handig speeltje blijkt dit te zijn. De muur van de gymzaal die eerst helemaal zwart was, is nu gewoon weer grijs en schoon. De rest van de dag hebben we ons als echte terminators lekker kunnen uitleven met deze gun.

Woensdag zijn we eindelijk echt beginnen bouwen. Het grootste sloopwerk zit er op en de stenen en het hout zijn geleverd. Gelukkig hadden we deze dag een klas met ouderejaars. Zij volgden eigenlijk de richting constructiebankwerken, maar hebben op aandringen van mijnheer Kromo, de techniekdocent, toch een begin gemaakt met het metselwerk. Natuurlijk viel er af en toe wel de opmerking dat dit niet hun vakgebied was, mr. Kromo wist ze echter elke keer te overtuigen verder te werken. Wat bleek nu, enkele van deze jongens waren na de schooluren al professioneel metselaar bij de plaatselijke aannemers. De eerste rijen werden dan ook snel en zeer vakkundig neergezet.



Op een bepaald moment vroegen de jongens ons of wij niet konden metselen. We deden toch ook bouwkunde in Nederland? Ja, hier leden we wel even wat gezichtsverlies. Gelukkig wilden de jongens het ons wel even leren. Als echte groentjes, maar wel leergierig, werd dit vak ons aangeleerd. In het begin waren we nog vaak het slachtoffer van wat hoongelach, later werd er echter al af en toe even goedkeurend geknikt.

Nadat de jongens om 1 uur naar huis gingen hebben wij nog even kunnen oefenen. Nooit geweten dat metselen zo’n precies werk was. Wat hebben wij een respect ontwikkeld voor dit vak.






Donderdag hebben we de gehele dag zelf gemetseld. Overtuigd van onze eigen kwaliteiten na een dag oefenen. Wij bleken echter toch niet in staat de precisie en de snelheid van de jongens van de vorige dag te evenaren. Na een kort overleg hebben we dan ook maar besloten twee van deze jongens, Laurens en Albert in te huren voor enkele middagen. De jongens waren apetrots met de eerste klus die ze als zelfstandige kregen. Met echter kennersogen kwamen ze even kijken wat er nog precies gedaan moest worden. Vervolgens gingen zij in beraad en noemden hun prijs. 150 srd ( 37,50 euro) voor twee middagen twee personen. Zij maakten ons duidelijk dat ze 70 euro per hele dag verdienden per persoon. Deze rekensom heeft hen de das omgedaan, we hadden ze waarschijnlijk wel 150 betaald, maar jah als je een onderbouwing geeft die niet klopt. Toen we zeiden dat ze dus 140 kregen vonden ze dit dan ook prima.

In de middag hebben wij doorgemetseld en heeft onze grote held Michel met de High press gewerkt. Michel is een jongen van school die ons elke middag even komt helpen omdat hij dat leuk vindt. Vooral de hogedrukspuit vindt hij geweldig.


Op vrijdag hebben we nog even gemetseld. Toen we onze eerste muur eindelijk voltooid hadden waren we dan ook apetrots. Nadere inspectie leerde ons echter dat we toch niet zo recht hadden gebouwd als we dachten. We zijn duidelijk nog niet geslaagd voor ons metselcertificaat.