Week 2

Week twee is alweer voorbijgevlogen. Na de lange voorbereiding hebben we eindelijk onze handen vies kunnen maken. Als echte verwende Nederlandse studentjes kon ons lichaam het echter allemaal niet aan. Na een zeer productieve week, konden we op zondag niets anders doen, dan onze wonden likken.



Maandag hebben we ons bezig gehouden met het aanpassen van de planning. Doordat we besloten hebben de kleedkamers eerst aan te pakken, moest onze oorspronkelijke planning herzien worden. Gelukkig konden we ook even ontsnappen aan ons computerhok. We hadden namelijk een afspraak met de sympathieke gymlerares van de school: “mevr. Wongso”. Wie zou ons betere informatie kunnen verschaffen dan zij? Van haar hebben we geleerd dat het belangrijk is dat de gevel van de gang gedeeltelijk open is. Zo kan zij de leerlingen die buiten aan het hangen zijn kan controleren.

Dinsdag zijn we op visite geweest bij verschillende leveranciers van bouwmaterialen in Moengo. Leverancier één, Dave ontving ons vriendelijk in zijn grote bakkerij. En nee, de zalige geur van verse broodjes kwam ons niet tegemoet. Dave is namelijk stenenbakker. Hij was bereid ons op korte tijd stenen te leveren tegen een degelijke prijs. In het kantoor van leverancier twee, Bihari, waande je, je op een schip. Bihari’s kantoortje deinde mee in de maat van de grote zaagmachines die druk gebruikt werden. Bihari was iets goedkoper dan de houtleverancier (TWC) die we eerder gesproken hadden. Van TWC krijgen we echter een deel gratis. Wat we met het overige, nog benodigde hout doen, moeten we nog beslissen.

Op woensdag is onze eerste echte bestelling de deur uitgegaan. We hebben een 300-tal normale stenen en een 350 tal regenstenen besteld bij Dave. Tijd voor een feestje! Jammer genoeg moesten we verder werken in ons computerhok. Ons feest bleef zodoende beperkt tot een bevroren sapje onder het gezellige licht van enkele TL-balken.

Donderdagochtend hebben we besteed aan het afmaken van een aanvraag voor het sportfonds van de Surinaamse oliemaatschappij Staatsolie. Deze moest gekeurd worden door de directrice van de school, mevr. Doelkamid. Zij had echter geen tijd voor ons toen we de aanvraag met haar wilden bespreken. Daarom nodigde ze ons uit om 5 uur bij haar langs te komen voor een drankje.

’s Middags was het dan eindelijk zo ver. We konden onze handen vuil maken in de gymzaal. Vol goede moed begon het schoonmaakwerk. Eerst moesten alle deuren verwijderd worden, zodat we een beter overzicht hadden van de klus. Vervolgens moest er uit de douches zo’n vijf kilo afval geschept worden. (Vraag me niet hoe het er kwam). Eenmaal klaar hebben we alles opgeruimd, want we moesten nog naar huis om ons op te frissen voor onze afspraak met mevrouw Doelkamid.

Vrijdag was weer een dag vol sloopwerk. Met behulp van de leerlingen werd het valse plafond van de kleedkamers verwijderd. Een hele klus. We hebben nu echter eindelijk een goed overzicht van wat er moet gebeuren. Ook hebben we de enorme inwendige dakgoot van het dak verwijderd. Deze was helemaal rot door de regen en in onze ogen compleet nutteloos. We gaan ter vervanging een degelijke normale uitwendige dakgoot aanbrengen. Op het einde van de dag konden we gelukkig een lekker vuurtje maken. Hier is het namelijk zo dat je kan betalen om je bouwafhaal in de mijn te laten storten, of je verbrand het gewoon zelf.

En ja hoor zaterdag was ook een werkdag. Weer de hele dag bezig geweest met het slopen van het valse plafond. We werden gelukkig de hele dag begeleid door een stevig brandend vuur, want we zijn nog steeds lang niet door ons sloophout heen.



Wat heeft deze week ons dus opgeleverd. Vele blaren, vele kleine wondjes, vele termietenbeten, hele vieze kleren, een flinke aanval op onze voorraad shampoo en douchezeep, maar vooral een gestript gebouw dat klaar is voor een grondige renovatie


De foto's volgen later.